Trying out a new offline blog tool,Zoundry Raven..
test 1 2 3... :)
Friday, December 25, 2009
Monday, December 14, 2009
annoucement..
There is no new post since last month,and it might be remain same for next two-three weeks due to my mental state,exams,micro-blogging service(Twitter) etc.
come back soon..
come back soon..
Wednesday, November 18, 2009
OpenSUSE 11.2 and Ubuntu Karmic Launch Party.
જીદગીમાં ઘણા દિવસો એવા હોય છે જે આપણે જીવનભર ભૂલી નથી શકતાં.આવો જ એક પ્રસંગ હમણાં બન્યો.મારા જીવનમાં આવા બે દિવસો માં Maharaha Syajirav University,Vadodara એ મહત્વનો ભાગ ભજવ્યો છે.મારા બે આદર્શો/આઈડલ/હિરો એવા ચેતન ભગત અને કાર્તિક મિસ્ત્રીને હું ત્યાં મળ્યો છું,તો પ્રસંગ કંઈક આમ બન્યો.
શુક્રવારની રાત્રે સબમિશન અને વાઈવા ના દબાણથી ત્રાસીને રાત્રે સુતા પહેલા હું થોડીવાર નેટ પર સર્ફ કરવા બેઠો,રાબેતા મુજબ ઈ-મેલ ચેક કર્યા,ટ્વીટ કરી અને કાર્તિક સરનો બ્લોગ ચેક કરતો હ્તો--એમણે નવિ પોસ્ટ માં OpenSUSE 11.2 and Ubuntu Karmic Launch Party ની વિગત અને રજીસ્ટ્રેશનની લિન્ક આપિ હતી.તાત્કાલિક રજીસ્ટ્રેશન કરાવવાનું મન થયુ પરંતૂં અચાનક યાદ આવ્યું કે આવતીકાલે તો બીજા એક સબ્જેકટ્નું સબમિશન છે.જે કેટલા વાગ્યે પુરું થાય એ નક્કી ન હતું.આથી મનને મનાવી એ લિન્ક SMS થી તક્ષ અને આલોકને મોકલી સંતોષ માન્યો.
પાર્ટી હતી સાંજે ૫:૦૦ વાગ્યે અને મારુ સબમિશનનું કામ પુરુ થયુ ૨:૪૫ એ હવે મને લાગ્યું કે કદાચ પાર્ટીમાં જઈ શકાશે--તક્ષને પુછ્યું "જવું છે?".અને હંમેશની જેમ તક્ષે સુપરચાર્જ્ડ સ્ટાઈલમાં કહ્યું,"હાં હાં પહોચી જવાશે તું જલ્દી કર".હું મોહિતને પુછવા ગયો એને કઈક કામ હતું.આખરે નિકળવાના ટાઇમે અશ્વિને પણ કહ્યું,"હું પણ આવું છું".અમે જલ્દીથી હોસ્ટેલ ગયાં લેપટોપ લઈ રજીસ્ટ્રેશનની લિન્ક ઓપન કરી અમાર ત્રણેનું રજીસ્ટ્રેશન કરાવ્યું અને જરુરી વિગતો નોટ કરી અમે વિધાનગર જવાં નિકળ્યાં.ત્યાંથી વડોદરા કેવી રીતે જવું એના પર નાનું ડિસ્ક્શન કરી નકકી કરવામાં આવ્યું કે આણંદથી મેમુ ટ્રેન પકડવી--જેને ઊપડવમાં માત્ર ૧૫ મિનિટનો સમય બાકી હતો.જલ્દીથી રીક્ષા પકડી આણંદ સ્ટેશન પહોચ્યાં.સદનસીબે ટ્રેન મડી ગઈ.વડોદરા સ્ટેશન ઉતરી સીધા MSU ના Science વિભાગમાં પહોચ્યાં.સદનસીબે પાછલાં અનુભવથી MSU ના સ્ટ્રક્ચરથી હું પુરેપુરો વાકેફ હતો,આથી BCA વિભાગ શોધવામાં સમય વેડ્ફવો ન પડ્યો.
પાર્ટીમા અમે પહોચ્યાં ૫:૪૫ ની આસપાસ હોલ/લેબ ખીચો-ખીચ ભરેલિઇ હતી બેસવાની તો છોડો ઊભા રહેવાની જગ્યા શોધવા માટે પણ અમારે ૧૦-૧૫ મિનિટ અમારે દરવાજા પાસે ઉભુ રહેવું પડ્યું,તે દરમિયાન જ મેં કાર્તિક સર ને શોધી કાઢ્યાં હતાં--પાછળ પોતાન મેક બુક પર કંઈક કરતાં-કરતાં ચર્ચાં માં પણ ભાગ લઈ રહ્યાં હતાં.
અમે થોડી જગ્યાં શોધી શાંતિથી પાછળ ઉભાં રહયાં અને બેગ મુકી OpenSUSE 11.2 નુ જિગિશભાઈ નું પ્રેઝન્ટેશન જોવા લાગ્યાં અને ત્યારે જ Windows vs Linux ની ગરમાંગરમ ચર્ચા ચાલતી હતી ત્યારબાદ પ્રેઝન્ટેશન પુરુ થયાં પછી બધાને પિઝા અને કોલ્ડડ્રિંકસ આપવામાં આવ્યાં અને સાથે જ DVD's પણ.
અને પછી સમય આવ્યો કાર્તિકભાઈને રુબરુ મળવાનો,હું એમની સાથે ઈ-મેલથી સપર્કમાં હતો.હું થોડો નર્વસ હતો બાકી એમની વાતો પરથી અમે આગળ ઘણીવાર મડી ચુક્યા હોઇએ.ખુબ જ friendly અને down to earth માણસ છે.જ્યારે મેં એમની સાથે ફોટોની request કરી ત્યારે એમણે કહ્યું,"મારા ફોટાનું શું કરીશ?".મેં કહ્યું,"તમે નહી સમજી શકો,સર!"(ખરેખર હું મારો મનોભાવ એમને સમજાવવા અસમર્થ હતો).આગળ પણ હું લખી ચુક્યો છું એમન વિશે લખવાની મારામાં તાકાત નથી.. :) .જો કે પછી એમણે ફોટો પડાવ્યો અને કહ્યું,"મને પણ મોકલજે..... :)"
હું(ડાબે) અને કાર્તિક સર(જમણે) (ફોટો: અશ્વિન ગોહિલ)
પાર્ટીના અંતભાગમાં પાર્ટીનાં આયોજકો તરફથી લકી ડ્રો કરી ટી-શર્ટ,પેનડ્રાઈવ જેવી ભેટો વહેંચવામાં આવી અને અમારા સદનસીબે અશ્વિનને ઠાશું Ubuntu ટી-શર્ટ અને તક્ષને ૩ GB પેનડ્રાઈવ મળી અને મને મળ્યો કાર્તિક સરને મળવાનો મોકો અને અનેરો આનંદ. :)
રાત્રે ફરી વડોદરા સ્ટેશન નજીક ભંગાર પંજાબી જમીને મેમુ ટ્રેન પકડીને ફરી પાછા આણંદ.
Sources:-
-> launch party registration link.
-> party photoes (મારો અને કાર્તિક સરનો પણ એક ફોટો છે જ્યારે હું એમને કંઈક કહી રહ્યો હતો.)
-> party report (Kartik sir)
->party report (Jigish sir)
શુક્રવારની રાત્રે સબમિશન અને વાઈવા ના દબાણથી ત્રાસીને રાત્રે સુતા પહેલા હું થોડીવાર નેટ પર સર્ફ કરવા બેઠો,રાબેતા મુજબ ઈ-મેલ ચેક કર્યા,ટ્વીટ કરી અને કાર્તિક સરનો બ્લોગ ચેક કરતો હ્તો--એમણે નવિ પોસ્ટ માં OpenSUSE 11.2 and Ubuntu Karmic Launch Party ની વિગત અને રજીસ્ટ્રેશનની લિન્ક આપિ હતી.તાત્કાલિક રજીસ્ટ્રેશન કરાવવાનું મન થયુ પરંતૂં અચાનક યાદ આવ્યું કે આવતીકાલે તો બીજા એક સબ્જેકટ્નું સબમિશન છે.જે કેટલા વાગ્યે પુરું થાય એ નક્કી ન હતું.આથી મનને મનાવી એ લિન્ક SMS થી તક્ષ અને આલોકને મોકલી સંતોષ માન્યો.
પાર્ટી હતી સાંજે ૫:૦૦ વાગ્યે અને મારુ સબમિશનનું કામ પુરુ થયુ ૨:૪૫ એ હવે મને લાગ્યું કે કદાચ પાર્ટીમાં જઈ શકાશે--તક્ષને પુછ્યું "જવું છે?".અને હંમેશની જેમ તક્ષે સુપરચાર્જ્ડ સ્ટાઈલમાં કહ્યું,"હાં હાં પહોચી જવાશે તું જલ્દી કર".હું મોહિતને પુછવા ગયો એને કઈક કામ હતું.આખરે નિકળવાના ટાઇમે અશ્વિને પણ કહ્યું,"હું પણ આવું છું".અમે જલ્દીથી હોસ્ટેલ ગયાં લેપટોપ લઈ રજીસ્ટ્રેશનની લિન્ક ઓપન કરી અમાર ત્રણેનું રજીસ્ટ્રેશન કરાવ્યું અને જરુરી વિગતો નોટ કરી અમે વિધાનગર જવાં નિકળ્યાં.ત્યાંથી વડોદરા કેવી રીતે જવું એના પર નાનું ડિસ્ક્શન કરી નકકી કરવામાં આવ્યું કે આણંદથી મેમુ ટ્રેન પકડવી--જેને ઊપડવમાં માત્ર ૧૫ મિનિટનો સમય બાકી હતો.જલ્દીથી રીક્ષા પકડી આણંદ સ્ટેશન પહોચ્યાં.સદનસીબે ટ્રેન મડી ગઈ.વડોદરા સ્ટેશન ઉતરી સીધા MSU ના Science વિભાગમાં પહોચ્યાં.સદનસીબે પાછલાં અનુભવથી MSU ના સ્ટ્રક્ચરથી હું પુરેપુરો વાકેફ હતો,આથી BCA વિભાગ શોધવામાં સમય વેડ્ફવો ન પડ્યો.
પાર્ટીમા અમે પહોચ્યાં ૫:૪૫ ની આસપાસ હોલ/લેબ ખીચો-ખીચ ભરેલિઇ હતી બેસવાની તો છોડો ઊભા રહેવાની જગ્યા શોધવા માટે પણ અમારે ૧૦-૧૫ મિનિટ અમારે દરવાજા પાસે ઉભુ રહેવું પડ્યું,તે દરમિયાન જ મેં કાર્તિક સર ને શોધી કાઢ્યાં હતાં--પાછળ પોતાન મેક બુક પર કંઈક કરતાં-કરતાં ચર્ચાં માં પણ ભાગ લઈ રહ્યાં હતાં.
અમે થોડી જગ્યાં શોધી શાંતિથી પાછળ ઉભાં રહયાં અને બેગ મુકી OpenSUSE 11.2 નુ જિગિશભાઈ નું પ્રેઝન્ટેશન જોવા લાગ્યાં અને ત્યારે જ Windows vs Linux ની ગરમાંગરમ ચર્ચા ચાલતી હતી ત્યારબાદ પ્રેઝન્ટેશન પુરુ થયાં પછી બધાને પિઝા અને કોલ્ડડ્રિંકસ આપવામાં આવ્યાં અને સાથે જ DVD's પણ.
અને પછી સમય આવ્યો કાર્તિકભાઈને રુબરુ મળવાનો,હું એમની સાથે ઈ-મેલથી સપર્કમાં હતો.હું થોડો નર્વસ હતો બાકી એમની વાતો પરથી અમે આગળ ઘણીવાર મડી ચુક્યા હોઇએ.ખુબ જ friendly અને down to earth માણસ છે.જ્યારે મેં એમની સાથે ફોટોની request કરી ત્યારે એમણે કહ્યું,"મારા ફોટાનું શું કરીશ?".મેં કહ્યું,"તમે નહી સમજી શકો,સર!"(ખરેખર હું મારો મનોભાવ એમને સમજાવવા અસમર્થ હતો).આગળ પણ હું લખી ચુક્યો છું એમન વિશે લખવાની મારામાં તાકાત નથી.. :) .જો કે પછી એમણે ફોટો પડાવ્યો અને કહ્યું,"મને પણ મોકલજે..... :)"
હું(ડાબે) અને કાર્તિક સર(જમણે) (ફોટો: અશ્વિન ગોહિલ)પાર્ટીના અંતભાગમાં પાર્ટીનાં આયોજકો તરફથી લકી ડ્રો કરી ટી-શર્ટ,પેનડ્રાઈવ જેવી ભેટો વહેંચવામાં આવી અને અમારા સદનસીબે અશ્વિનને ઠાશું Ubuntu ટી-શર્ટ અને તક્ષને ૩ GB પેનડ્રાઈવ મળી અને મને મળ્યો કાર્તિક સરને મળવાનો મોકો અને અનેરો આનંદ. :)
રાત્રે ફરી વડોદરા સ્ટેશન નજીક ભંગાર પંજાબી જમીને મેમુ ટ્રેન પકડીને ફરી પાછા આણંદ.
Sources:-
-> launch party registration link.
-> party photoes (મારો અને કાર્તિક સરનો પણ એક ફોટો છે જ્યારે હું એમને કંઈક કહી રહ્યો હતો.)
-> party report (Kartik sir)
->party report (Jigish sir)
Monday, November 2, 2009
Movies/Films/ચલચિત્રો....
I love movies. I think they also can teach us lessons with entertainment. I was inspired by many movies. So I decided to publish such kind of posts regularly. Actually I had already 2-3 posts about single movie reviews. These are the some more movie names I shown recently.
1. What’s your Rashee? :- Fantabulous. ખુબ જ સરસ છે.Ashutosh Govarikar proves him-selves once again, and under his wonderful direction Piggy Chops(Priyanka Chopara) act superb (She is at her best.).Too many hilarious moments. I already read about the novel ( and also about it’s author Madu Ray sir.) on which this film is based from Urvish Kothari and Jay Vasavda.I like films which are based on novels/books.
2.All the best :- Typically Rohit Shetty’s movie. They forced you to laugh.
3.Wake up sid :- I already wrote about this movie.It’s simple and good.
4.Wanted. :- Full on masala movie. Salman act well as a tapori.
5.Taare Zameen Par :- I shown it 7th times,though couldn’t found words to explain it.
6.Deewana :- Late. Divya Bharti,Rishi Kapoor and Sharukh Khan starrer. Only for Late Divya Bharti 4th or 6th time.It has lovely songs.
7.Prahar :- I couldn’t believe that Nana Patekar could direct such a nice movie.I always like this kind of commando/spy related movies.
8. 99 :- very nice comedy movie.
9. The Madagascar :- Super cool animation and fantastic Hindi dialogues. (Thanks to Alok for referring this movie and thanks to Rohan for giving me it’s Hindi version.)
10.The Prestige :- Mind-blowing movie, really thought provoking. Must watch.( Thanks to Taksh for referring this movie.)
Monday, October 26, 2009
Too many words at crossword.
I love books. It was my dream from childhood to visit the Crossword. Because it is located near to my uncle's house in Baroda, whenever I went to my uncle's home I wanted to visit it but at that time I was taught that books sold by them were too expensive & couldn't afforded by me. But now when I know the truth and I also had reason to bought 2 states. And we also had 2 free hours at Baroda railway station last week. So We (me & Mohit ) went to crossword. It was amazing , I want to leave there forever. It was impossible for me to visit each and every section thoroughly in just 2 hours. So I just took a look at all the sections and found some things which you can see in the picture. So finally when I went in the crossword my wallet had 500 INR and when I went out of the crossword it had null. :)
Sunday, October 11, 2009
Wake up sid:an experience.
Wake up sid જોવાની ઈચ્છા તો ઘણા સમય થી હતી જ માટે ગઈ કાલે સમય મડતા જ હું,મોહિત અને તનેશ movie જોવાં નડિયાદ રાજહંશ ગયા .અમે સમયસર પોહચી ગયા movie start થાય એ પેહલા advertisement આવતી હતી (યાર હવે તો theater માં પણ નથી છોડતા ) રાજહંશ માં આગળ થોડા movies જોયા હતા પણ screen 3 માં પેહલી વાર હતા એટલે હું અને મોહિત એના વિશે analysis કરતા હતા ,મોહિતે મને કહ્યું display ની clarity બરાબર નથી ,મેં એને ચુપ કરાવવા કહ્યું "એ તો advertisement આવે છે ને એટલે movie ચાલુ થશે અને lights off થઇ જશે એટલે બધું બરાબર થઇ જશે ".Movie શરુ થયું મને titles વાંચવામાં problem થતો હતો મને થયું ખરેખર કઈક problem છે .તો પણ અમે જોયે રાખ્યું જો કે વચ્ચે વચ્ચે sound અને video ડુલ થયા 1-2 વાર મને થયું રાજહંસ ની ટીમ ટ્રાય કરી રહી છે થોડી વાર જોયા પછી પણ કઈ જ સુધારો ન થતા મારાથી રેહવાયું નહી આથી હું રાજહંસ ના ટીમ-મેમ્બર ને મળ્યો તેમને કહ્યું problem direct બોમ્બે (sorry its મુંબઈ.. )થી છે તમે ચાહો તો manager જોડે વાત કરી શકો છો ,હું manager પાસે પહોચ્યો ,રાજહંશ ની team અને specially manager ને અભિનંદન કે એમને અમારાથી વાત ન છુપાવી અને સીધી વાત જણાવી કે એના આગળ ના show માં light અચાનક જઈ ને અચાનક આવી જવાથી તેમના projector માં કઈક technical problem આવી ગયો છે આથી કદાચ પૂરું movie આવી રીતે જ જોવું પડશે તો પણ અમે લોકો એ interval સુધી રાહ જોઈ ,પછી સહન ન થતા manger પાસે refund લઇ આણંદ ના fame માં જવાનું નક્કી કર્યું .અને surprisingly manager એ આનાકાની વગર refund પણ આપી દીધું ખરેખર એમને 3 tickets ના પૈસા ગુમાવ્યા પણ અમારી નજર માં એમની image ખરાબ થતા બચાવી લીધી ,એમને અભિનંદન .
આખરે અમે fame જઈ સારી quality માં પૂરું movie જોયું .હા રીક્શાભાડાના અને tickets ના થોડા પૈસા વધારે ગયા પણ મજા આવી ગઈ ..ખરેખર movie સરસ હતું ,as a member of youngistan અને fanclub of ranbir મને તો khub જ ગમ્યું .પછી રાત્રે મોડા domino's ના pizza ખાય હોસ્ટેલ પર આવ્યા.
આખરે અમે fame જઈ સારી quality માં પૂરું movie જોયું .હા રીક્શાભાડાના અને tickets ના થોડા પૈસા વધારે ગયા પણ મજા આવી ગઈ ..ખરેખર movie સરસ હતું ,as a member of youngistan અને fanclub of ranbir મને તો khub જ ગમ્યું .પછી રાત્રે મોડા domino's ના pizza ખાય હોસ્ટેલ પર આવ્યા.
Wednesday, September 23, 2009
RICHTER 10.0
હાં,ગયાં અઠવાડિયે V.V.Nagar ખાતે આવેલ ADIT College માં RICHTER 10.0 નામથી ટેક્નિકલ ફેસ્ટિવલ નું આયોજન કરવામાં આવ્યું હતુ,જેની દરેક ઈવેન્ટ્સ(ટોટલ ૭ ઈવેન્ટ્સ) અને workshops(ટોટલ ૨ workshops) માં participate કરયું હોવાથી,ગયાં અઠવાડિયે એક પણ પોસ્ટ લખિ ન શકાઇ.
વિવિધ ઈવેન્ટ્સ ના નામો:-
-Coders' Hell (related to C/C++ programming)
-Encuesta (IT quiz)
-Raconteur's Rhapsody(elocution competition)
-Technical Reclame(Technical Ad making contest)
-Hieroglyphics(paper presentation competition)
-Office Overtime(overnight web-designing contest)
WORKSHOPS:-
- Server Configuration in Linux
- Java Servlet(J2EE)
એમ તો દરેક ઈવેન્ટ માં ખુબ જ મજા આવિ,અને દરેક માટે અલગ પોસ્ટ લખી શકાય એમ છે.એ વિશે ફરી ક્યારેક.પણ ફાઇનલી પરીણામ માં અમે( હું અને તક્ષ(તક્ષ માટે પણ અલગ પોસ્ટ લખવુ પડે એમ છે.. :) અત્યાર પુરતુ એ મારો ટીમ પાર્ટ્નર હતો દરેક ઈવેન્ટમાં )).Encuesta (IT quiz) માં 4th rank મેળવ્યો અને Hieroglyphics(paper presentation competition on CLOUD COMPUTING) માં runners up રહયાં.અને ઇનામ માં મળ્યું આ વાઉચર અને ઘણાં બધા certificates.. :)
Overnight Web-designing માટે રોહન નો ખુબ-ખુબ આભાર.અને આ competition વિશે મને જણાવવા અને મને ભારપુર્વક ભાગ લેવડાવવા બદલ તક્ષ નો જેટલો આભાર માનુ એટલો ઓછો છે.
*હીમેશભાઇ નું "મન કા રેડિયો (રિમિક્ષ)" સોંગ ગમ્યું??(મને તો ગમ્યું)... :)
વિવિધ ઈવેન્ટ્સ ના નામો:-
-Coders' Hell (related to C/C++ programming)
-Encuesta (IT quiz)
-Raconteur's Rhapsody(elocution competition)
-Technical Reclame(Technical Ad making contest)
-Hieroglyphics(paper presentation competition)
-Office Overtime(overnight web-designing contest)
WORKSHOPS:-
- Server Configuration in Linux
- Java Servlet(J2EE)
એમ તો દરેક ઈવેન્ટ માં ખુબ જ મજા આવિ,અને દરેક માટે અલગ પોસ્ટ લખી શકાય એમ છે.એ વિશે ફરી ક્યારેક.પણ ફાઇનલી પરીણામ માં અમે( હું અને તક્ષ(તક્ષ માટે પણ અલગ પોસ્ટ લખવુ પડે એમ છે.. :) અત્યાર પુરતુ એ મારો ટીમ પાર્ટ્નર હતો દરેક ઈવેન્ટમાં )).Encuesta (IT quiz) માં 4th rank મેળવ્યો અને Hieroglyphics(paper presentation competition on CLOUD COMPUTING) માં runners up રહયાં.અને ઇનામ માં મળ્યું આ વાઉચર અને ઘણાં બધા certificates.. :)
Overnight Web-designing માટે રોહન નો ખુબ-ખુબ આભાર.અને આ competition વિશે મને જણાવવા અને મને ભારપુર્વક ભાગ લેવડાવવા બદલ તક્ષ નો જેટલો આભાર માનુ એટલો ઓછો છે.
*હીમેશભાઇ નું "મન કા રેડિયો (રિમિક્ષ)" સોંગ ગમ્યું??(મને તો ગમ્યું)... :)
Friday, September 11, 2009
Chetan Bhagat is back..!!
Yes,Chetan Bhagat(my favorite Indian author ) is back with his brand new book,"2 States-The Story of my marriage" which will be releasing in this Diwali.And also with newly modified website with lots of new features.Eagerly waiting for this new book.
Thursday, September 10, 2009
’સફારી’ નિ સફરે....
આખરે ઘણાં દિવસથી પેન્ડિંગ આ સેમેસ્ટરના પુસ્તકો લેવા જવાનું કામ પુરુ કરવાનું નક્કી કરવામાં આવ્યું (કારણ કે હવે સેમેસ્ટર પુર્ણ થવામાં એક જ મહિનો બાકિ છે :)).ખરું જોતાં તો પુસ્તકો લેવાં જવાનું તો બહાનું જ હતું,તો મંગળવારે કોલેજ બન્ક કરીને હું,પાર્થિવ અને મોહિત(મારાં રુમમેટસ) અમે લોકોએ સવાર નિ ટ્રેન ગુજરાત ક્વીન માં જવાનું નક્કી કર્યુ.
પરંતું હમેંશની જેમ અમે સવારે વહેલાં ઉઠી ન શક્યાં અને ટ્રેન ચુકી ગયાં,અને પછી એક કલાક પછી આવતી બરોડા-અમદાવાદ મેમુ માં જવાનું નક્કી કર્યુ.આમ અમદાવાદ પહોંચતા બપોરનાં બાર વાગી ગયા,અને પેટનાં પણ બાર વાગી ગયા હતાં. :) .અમદાવાદ ની રેસ્ટોરન્ટોનો ઝાઝો અનુભવ ન હતો સ્ટેશન પર આવેલ comesome માં જ મોટેભાગે જમવાનું થતું પરંતું ત્યા મજા ન આવતાં પ્લેટફોર્મ નં ૪ પર આવેલ IRCTC માન્ય સ્ટોલ(Goel & Goel) પર આલુ-પરાઠા અને ગ્રીલ સેન્ડ્વિચ મંગાવવાનું જોખમ લેવામાં આવ્યું,જો કે એમણે નિરાશ ન કર્યા અપેક્ષા કરતાં ફુડ સારું હતું.
ત્યારબાદ પુસ્તકો લેવા માટે સીધા ગયા ગાંધીપુલ(રીક્ષાવાળો નવાં જ કોઇક રસ્તે લઇ ગયો આ વખતે,જો કે જુનિ અમદાવાદની પોળો જોવાની મજા પડી ),પુસ્તકો લેવાનું કામ પતાવ્યાં પછી ’સફારી’ ની ઓફિસ જવાનાં મુંખ્ય કામ માટે વિચારવામાં આવ્યું.બાળપણથી(૭ કે ૮ માં ધોરણથી) ’સફારી’ નો ચાહક રહેવાનાં નાતે એમની પ્રત્યે ભારોભાર માનની લાગણિ ને કારણે એની ઓફિસ જોવાની ઇચ્છા ઘણાં સમયથી હતી.
હવે,અમદાવાદમાં L.D ENGG. COLLEGE અને SCIENCE CITY સિવાય એકેય વિસ્તાર જોયો ન હોવાને કારણે (હાં,કાલુપુર રેલ્વે સ્ટેશન અને ગીતાં મંદિર જોયાં છે.. :) ) મુશ્કેલી થતી હતી,જો કે આગળ અમદાવાદનાં રીક્ષાવાળાઓનો અને AMTS નાં કંન્ડ્ક્ટરોનો કડવાં અનુભવો થયાં હોવાને કારણે સીધાં રીક્ષાવાળાને નાં પુછતાં અમે લોકોએ આગલા દિવસે જ ગૂગલ મેપ ના આધારે ’સફારી’ ની ઓફિસ ના વિસ્તારનો નકશો તૈયાર કરી દીધો હતો.પહેલું સ્ટેજ હતું પરિમલ ગાર્ડ્ન પહોચવું.ગાંધીપૂલ થી લાલદરવાજા બસ ડેપો પર પહોચી બસનું પુછવામાં આવ્યું તો કહેવામાં આવ્યું ૪ નં. પરથી બસ મળશે.ત્યાં પુછતાં બિજે કશે જતી બસમાં બેસાડી દીધાં.જો કે આગળનાં અનુભવને કારણે પાર્થિવે કંન્ડ્ક્ટરને પુછી લેવાનું ઉચિત સમજતાં,કંન્ડ્ક્ટરે નામ પાડી,આ બસ ત્યાં નહિં જાય એટલે ફરી પાછામ બસનાં આગળ નાં દરવાજા થી નીચે,પછી પાછું બીજા વ્યક્તિને પુછ્તાં કહેવામાં આવ્યું આ બસ જાય જ છે એમાં બેસી જાવ અને પંચવટી ઉતરી જજો ત્યાંથી નજીક જ છે.
બસમાં બેઠાં કંન્ડ્ક્ટરને કહ્યું,"પરિમલ ગાર્ડન જવું છે".તેમણે કહ્યું,"તો પછી લો-કોલેજ ઉતરી જજો"(હવે,ફરી મુંઝવણ લો-કોલેજ ઉતરવું કે પંચવટી).અમે કહ્યું,"લો-કોલેજ અથવા પંચવટી જે પણ પરિમલ ગાર્ડનથી નજીક હોય એની ટીકીટ આપો".જવાબ મળ્યો,"એ તો મને પણ નથી ખબર..!!".આખરે પંચવટી ઊતરયાં.કોઈપણ રીક્ષાવાળાને ’સફરી’ ની ઓફિસ વિશે ખબર ન હતી.આખરે નકશામાં જોયું અમી ’વાઘ-બકરી કોર્પોરેટ હાઊસ’નું પુછવામાં આવ્યું તો એક રીક્ષાવાળો વાઘ-બકરીના ગોડાઉન પર ઉતારી ગયો.ત્યાં પૂછ્યું તો કહ્યું ’વાઘ-બકરી કોર્પોરેટ હાઊસ’ તો ૧૦ માળાનું મોટું બિલ્ડીંગ છે અને એ તો ઊંધી દિશામાં છે.વળી બીજી રીક્ષા પકડી અને ’સફારી’જે એપાર્ટ્મેન્ટમાં છે તે આનંદ મંગલ-૩ (જે ’વાઘ-બકરી કોર્પોરેટ હાઊસ’ ની પાછળ છે) ત્યાં જવું છે એમ કહેવામાં આવ્યું.
ત્યારબાદ,રીક્ષાવાળાએ પણ એપાર્ટ્મેન્ટ જોયું ન હતું આથી ’વાઘ-બકરી કોર્પોરેટ હાઊસ’ની પાછ્ળના રોડ પર લઈ ગયો અને શોઘખોળ ચાલુ થઈ,એવામાં એક બોર્ડ પર નજર ગઈ આનંદ-મંગલ-૩,રીક્ષાવાળાને ત્યાં લઈ જવાનું કહ્યું,રીક્ષાવાળાએ કહ્યું"ભઈ,આને તો મંગલમૂર્તિ એપાર્ટ્મેન્ટ કહેવામાં આવે છે..!!" :)
આનંદ-મંગલ-૩ કે મંગલમૂર્તિ :)
આખરે,’સફારી’ની ઓફિસ મળી અને અંદર પ્રવેશતાની સાથે જ બઘો થાક ભુલાય ગયો.એકદમ સુસ્વચ્છ,વ્યવસ્થિત કેબિનોવાળી,વાતાનુકુલિત જગ્યાં,ખુબ જ સરસ ગોઠવાયેલ લાઈટિંગ અને પોતાના કામમાં એકદમ નિરવ શાંતિમાં મગ્ન સ્ટાફ.
મારે ’મેથેમેજીક’,’આસાન અંગ્રેજી’ અને ’સફારી’નાં થોડા જુનાં અંકો લેવા હતાં.’મેથેમેજીક’ તો ખલાસ
થઈ ગઈ હતી.’આસાન અંગ્રેજી’ મળી(એ પણ ૫૦ રુ. નાં ડિસકાઉન્ટ સાથે :) ) અને થોડા જુના અંકો જે મારા સંગ્રહમાં ઘટતાં હતાં.
હવે,આટલી મથામણ પછી ખાલી હાથ થોડા અવાય?એટલે મેં સ્ટાફ મેમ્બરને પૂછ્યું,"હર્ષલ પુષ્કર્ણા સાહેબ છે?" જવાબ મળ્યો,"હાં".મેં વળી પુછ્યું,"મારે બુક પર એમનો ઓટોગ્રાફ જોઇએ છે,જો એ બિઝિ ના હોય તો..!?".જવાબ મળ્યો,"હાં,હાં કેમ નહિં?".મારાથી તરત પુછાય ગયું,"શું અમે જાતે જઈ શકીએ ઓટોગ્રાફ લેવા?"(પોતાનાં હીરો ને મળવાની તત્પરતા કોને ના હોય..!!?? :) ).જવાબ મળ્યો,"નાં,તમે તો જાણો જ છો,સાહેબ હમણાં દિવાળી અંકના કામમાં વ્યસ્ત છે.મેં કહ્યું,"હાં,હાં વાધો નહીં,ઓટોગ્રાફ મળે એટલું બસ.(મળવાનું બીજી કોઈ વાર..!! :( )
આખરે,અમે હર્ષલ સાહેબના ઓટોગ્રાફ વાળી ’આસાન અંગ્રેજી’, ’સફારી’નાં થોડા જુનાં અંકો અને
કદી ના ભુલાય એવો અનુભવ લઈ ઓફિસમાંથી બહાર નીકળ્યાં.
પછી,સાંજની ગુજરાત ક્વીન પકડી સીધા નડિયાદ આવી મઢુલીમાં પંજાબી જમી(કાયમ જેવી મજા ન હ્તી જમવામાં) સીધાં હોસ્ટેલ.
ફુલટુ,મજા આવી ગઈ..
પરંતું હમેંશની જેમ અમે સવારે વહેલાં ઉઠી ન શક્યાં અને ટ્રેન ચુકી ગયાં,અને પછી એક કલાક પછી આવતી બરોડા-અમદાવાદ મેમુ માં જવાનું નક્કી કર્યુ.આમ અમદાવાદ પહોંચતા બપોરનાં બાર વાગી ગયા,અને પેટનાં પણ બાર વાગી ગયા હતાં. :) .અમદાવાદ ની રેસ્ટોરન્ટોનો ઝાઝો અનુભવ ન હતો સ્ટેશન પર આવેલ comesome માં જ મોટેભાગે જમવાનું થતું પરંતું ત્યા મજા ન આવતાં પ્લેટફોર્મ નં ૪ પર આવેલ IRCTC માન્ય સ્ટોલ(Goel & Goel) પર આલુ-પરાઠા અને ગ્રીલ સેન્ડ્વિચ મંગાવવાનું જોખમ લેવામાં આવ્યું,જો કે એમણે નિરાશ ન કર્યા અપેક્ષા કરતાં ફુડ સારું હતું.
ત્યારબાદ પુસ્તકો લેવા માટે સીધા ગયા ગાંધીપુલ(રીક્ષાવાળો નવાં જ કોઇક રસ્તે લઇ ગયો આ વખતે,જો કે જુનિ અમદાવાદની પોળો જોવાની મજા પડી ),પુસ્તકો લેવાનું કામ પતાવ્યાં પછી ’સફારી’ ની ઓફિસ જવાનાં મુંખ્ય કામ માટે વિચારવામાં આવ્યું.બાળપણથી(૭ કે ૮ માં ધોરણથી) ’સફારી’ નો ચાહક રહેવાનાં નાતે એમની પ્રત્યે ભારોભાર માનની લાગણિ ને કારણે એની ઓફિસ જોવાની ઇચ્છા ઘણાં સમયથી હતી.
હવે,અમદાવાદમાં L.D ENGG. COLLEGE અને SCIENCE CITY સિવાય એકેય વિસ્તાર જોયો ન હોવાને કારણે (હાં,કાલુપુર રેલ્વે સ્ટેશન અને ગીતાં મંદિર જોયાં છે.. :) ) મુશ્કેલી થતી હતી,જો કે આગળ અમદાવાદનાં રીક્ષાવાળાઓનો અને AMTS નાં કંન્ડ્ક્ટરોનો કડવાં અનુભવો થયાં હોવાને કારણે સીધાં રીક્ષાવાળાને નાં પુછતાં અમે લોકોએ આગલા દિવસે જ ગૂગલ મેપ ના આધારે ’સફારી’ ની ઓફિસ ના વિસ્તારનો નકશો તૈયાર કરી દીધો હતો.પહેલું સ્ટેજ હતું પરિમલ ગાર્ડ્ન પહોચવું.ગાંધીપૂલ થી લાલદરવાજા બસ ડેપો પર પહોચી બસનું પુછવામાં આવ્યું તો કહેવામાં આવ્યું ૪ નં. પરથી બસ મળશે.ત્યાં પુછતાં બિજે કશે જતી બસમાં બેસાડી દીધાં.જો કે આગળનાં અનુભવને કારણે પાર્થિવે કંન્ડ્ક્ટરને પુછી લેવાનું ઉચિત સમજતાં,કંન્ડ્ક્ટરે નામ પાડી,આ બસ ત્યાં નહિં જાય એટલે ફરી પાછામ બસનાં આગળ નાં દરવાજા થી નીચે,પછી પાછું બીજા વ્યક્તિને પુછ્તાં કહેવામાં આવ્યું આ બસ જાય જ છે એમાં બેસી જાવ અને પંચવટી ઉતરી જજો ત્યાંથી નજીક જ છે.
બસમાં બેઠાં કંન્ડ્ક્ટરને કહ્યું,"પરિમલ ગાર્ડન જવું છે".તેમણે કહ્યું,"તો પછી લો-કોલેજ ઉતરી જજો"(હવે,ફરી મુંઝવણ લો-કોલેજ ઉતરવું કે પંચવટી).અમે કહ્યું,"લો-કોલેજ અથવા પંચવટી જે પણ પરિમલ ગાર્ડનથી નજીક હોય એની ટીકીટ આપો".જવાબ મળ્યો,"એ તો મને પણ નથી ખબર..!!".આખરે પંચવટી ઊતરયાં.કોઈપણ રીક્ષાવાળાને ’સફરી’ ની ઓફિસ વિશે ખબર ન હતી.આખરે નકશામાં જોયું અમી ’વાઘ-બકરી કોર્પોરેટ હાઊસ’નું પુછવામાં આવ્યું તો એક રીક્ષાવાળો વાઘ-બકરીના ગોડાઉન પર ઉતારી ગયો.ત્યાં પૂછ્યું તો કહ્યું ’વાઘ-બકરી કોર્પોરેટ હાઊસ’ તો ૧૦ માળાનું મોટું બિલ્ડીંગ છે અને એ તો ઊંધી દિશામાં છે.વળી બીજી રીક્ષા પકડી અને ’સફારી’જે એપાર્ટ્મેન્ટમાં છે તે આનંદ મંગલ-૩ (જે ’વાઘ-બકરી કોર્પોરેટ હાઊસ’ ની પાછળ છે) ત્યાં જવું છે એમ કહેવામાં આવ્યું.
ત્યારબાદ,રીક્ષાવાળાએ પણ એપાર્ટ્મેન્ટ જોયું ન હતું આથી ’વાઘ-બકરી કોર્પોરેટ હાઊસ’ની પાછ્ળના રોડ પર લઈ ગયો અને શોઘખોળ ચાલુ થઈ,એવામાં એક બોર્ડ પર નજર ગઈ આનંદ-મંગલ-૩,રીક્ષાવાળાને ત્યાં લઈ જવાનું કહ્યું,રીક્ષાવાળાએ કહ્યું"ભઈ,આને તો મંગલમૂર્તિ એપાર્ટ્મેન્ટ કહેવામાં આવે છે..!!" :)
આનંદ-મંગલ-૩ કે મંગલમૂર્તિ :)આખરે,’સફારી’ની ઓફિસ મળી અને અંદર પ્રવેશતાની સાથે જ બઘો થાક ભુલાય ગયો.એકદમ સુસ્વચ્છ,વ્યવસ્થિત કેબિનોવાળી,વાતાનુકુલિત જગ્યાં,ખુબ જ સરસ ગોઠવાયેલ લાઈટિંગ અને પોતાના કામમાં એકદમ નિરવ શાંતિમાં મગ્ન સ્ટાફ.
મારે ’મેથેમેજીક’,’આસાન અંગ્રેજી’ અને ’સફારી’નાં થોડા જુનાં અંકો લેવા હતાં.’મેથેમેજીક’ તો ખલાસ
થઈ ગઈ હતી.’આસાન અંગ્રેજી’ મળી(એ પણ ૫૦ રુ. નાં ડિસકાઉન્ટ સાથે :) ) અને થોડા જુના અંકો જે મારા સંગ્રહમાં ઘટતાં હતાં.
હવે,આટલી મથામણ પછી ખાલી હાથ થોડા અવાય?એટલે મેં સ્ટાફ મેમ્બરને પૂછ્યું,"હર્ષલ પુષ્કર્ણા સાહેબ છે?" જવાબ મળ્યો,"હાં".મેં વળી પુછ્યું,"મારે બુક પર એમનો ઓટોગ્રાફ જોઇએ છે,જો એ બિઝિ ના હોય તો..!?".જવાબ મળ્યો,"હાં,હાં કેમ નહિં?".મારાથી તરત પુછાય ગયું,"શું અમે જાતે જઈ શકીએ ઓટોગ્રાફ લેવા?"(પોતાનાં હીરો ને મળવાની તત્પરતા કોને ના હોય..!!?? :) ).જવાબ મળ્યો,"નાં,તમે તો જાણો જ છો,સાહેબ હમણાં દિવાળી અંકના કામમાં વ્યસ્ત છે.મેં કહ્યું,"હાં,હાં વાધો નહીં,ઓટોગ્રાફ મળે એટલું બસ.(મળવાનું બીજી કોઈ વાર..!! :( )
આખરે,અમે હર્ષલ સાહેબના ઓટોગ્રાફ વાળી ’આસાન અંગ્રેજી’, ’સફારી’નાં થોડા જુનાં અંકો અને
કદી ના ભુલાય એવો અનુભવ લઈ ઓફિસમાંથી બહાર નીકળ્યાં.
પછી,સાંજની ગુજરાત ક્વીન પકડી સીધા નડિયાદ આવી મઢુલીમાં પંજાબી જમી(કાયમ જેવી મજા ન હ્તી જમવામાં) સીધાં હોસ્ટેલ.
ફુલટુ,મજા આવી ગઈ..
Tuesday, September 1, 2009
Apple ipod with Windows vista ….!!(not an easy task.) :)
Tomorrow,my friend get his brand new ipod to me for copy some songs in it.it’s took my too much time because..,
->Now I know that it required application named “apple itunes”(and they also mentioned this thing in user manual.).so my friend went to internet download latest version of “itunes” because it wasn’t working with the “itunes” version which I already have.
->After downloading latest version “itunes 8”,it displays that no Quickplayer installed it requires to install itunes.now the same occurred,I had already one quickplayer setup,I installed unfortunately that version is also older so I have to download latest version of quicktime player.(There were no clarification written about quickplayer in user manual of ipod.)
->after whole this procedure,when I clicked to “itunes.exe”.it displed message like
-> after so much try,I got tired and decide this whole exercise from the scrach at tomorrow and went to sleep.
-> Next day…………………..
First I uninstalled both the applications,I went to internet my self and download
Latest Quicktime player and itunes setup,after installing this latest software ,one new Error occurs,I forgot to take screenshot for that error,but after trying too many things I found that one process of older itunes version is still running,so I removed some junk files,using registry cleaner and all that after too many exercise I got itunes look like(it took my 3-4 hours,can you believe it?)
You can also share this type of your experiences here..
ટુંક માં આ સફરજન ને (Apple itunes) બારિ(Windows) માં ગોઠવવા ઘણિ મથામણ કરવિ પડિ.. :)
Monday, August 24, 2009
Ganesh chturthi at our hostel.
and yes i found one very good website for Linux beginners like me
http://www.elinux.in
Sunday, August 16, 2009
Realiance Super now in Nadiyad...!! :)
જનમાષ્ટમિ ના શુભ દિવસે નડિયાદ માં પહેલા સુપર-સ્ટોર નિ શરુઆત થઈ અને જુઓ
કેવિ ભિડ જામિ.... :)
Monday, August 10, 2009
Firefox 4 preview plays with tabs, lights.
Tabs below the location bar.
According to Mozilla - tabs on the top:
-> Save Vertical Space
-> Efficiency/Remove Visual Complexity - Right now the tabs have to be connected to something. So we are adding an extra visual element for them to connect to.
Shorter Mouse Distance to Page Controls
But the negatives are:
-> Breaks Consistency/Familiarity - Moving things confuses existing users.
Title is MIA - With the space removed from the titlebar you only get the truncated version in the tab.
-> Longer Mouse Distance to Tabs - Takes longer to mouse to a tab.
-> Lost Space - Sandwiched in between the application icon and the window widgets you lose some space.
Look at the Tabs...!!
Green Light at location bar...!! :)
Tuesday, July 21, 2009
સોફ્ટવેર એન્જિનિયર્સને લાગુ પડતી કે સંબંધિત કહેવતો.
સોફ્ટવેર એન્જિનિયર્સને લાગુ પડતી કે સંબંધિત કહેવતો. થેન્કસ ટુ કાર્તિક મિસ્ત્રિ સાહેબ(http://kartikm.wordpress.com/).જરુર થી આ બ્લોગની મુલાકાત લેવા વિંનતિ..,
- કોડ કરે તેનું CV વેચાય (બોલે તેનાં બોર વેચાય).
- જેવો પ્રોજેક્ટ, તેવો કોડ (જેવો દેશ, તેવો વેશ).
- પ્રોજેક્ટ મેનેજર કોડ કરે નહી ને, ડેવલોપરને શિખામણ આપે (ગાંડી સાસરે જાય નહી ને, ડાહ્યીને શિખામણ આપે).
- QA ને માથે કોડ (ગાંડીને માથે બેડું).
- પ્રોજેક્ટ મેનેજર કરતાં ડેવલોપર્સ ડાહ્યા (કુંભાર કરતાં ગધેડાં ડાહ્યા).
- કોણે કહ્યું હતું, બેટા, સોફ્ટવેર એન્જિનિયર બનજો? (કોણે કહ્યું હતું, બેટા, બાવળે ચડજો?).
- એક લાઇનની કોમેન્ટ માટે આખું સોફ્ટવેર કમ્પાઇલ કરવું (અડધા પાપડ માટે નાત જમાડવી).
- ડેવલોપર માત્ર બગને પાત્ર (માણસ માત્ર ભૂલને પાત્ર).
- સો દિવસ પ્રોજેક્ટ મેનેજરનાં, એક દિવસ ડેવલોપર્સનો (સો દાડા સાસુનાં, એક દાડો વહુનો).
- જેવો કોડ કરીએ, તેવી એરરો અાવે.
(જેવુ કરીએ, તેવુ ભરીએ)
- સિન્ટેકસમાં એરર હોય અને લોજીકમાં મથે.
(દુખે પેટ ને કૂટે માથું)
- નબળા કોડને bug ગણા (નબળી ગાયને બગાઈઓ ઘણી)
સોફ્ટવેર કહેવતો ભાગ-૨ (http://kartikm.wordpress.com/)
૧. એન્ટિવાયરસ દેવો ભવ: (અતિથિ દેવો ભવ:)
૨. આકરા બગને સૌ માને (આકરા દેવને સૌ માને)
૩. એક કમાન્ડને બે આઉટપુટ (એક ઘા ને બે કટકા)
૪. એક પ્રોજેક્ટમાં બે પ્રોજેક્ટ મેનેજર ના રહે (એક મ્યાનમાં બે તલવાર ન રહે)
૫. ફ્રેશર જોબ લઇ ગયો (કાગડો દહીંથરુ લઇ ગયો)
૬. બીજાનો કોડ ભેંસ બરાબર (કાળા અક્ષર ભેંસ બરાબર)
૭. જ્યાં માઇક્રોસોફ્ટ, ત્યાં વાયરસ (જ્યાં ગંદવાદ, ત્યાં મંદવાદ)
૮. જેવો પ્રોજેક્ટ તેવો કોડ (જેવો દેશ તેવો વેશ)
૯. ઓપનસોર્સ કોડ, જે આવે તે ડાઉનલોડ કરે (દેવળનો ઘંટ, જે આવે તે વગાડે)
૧૦. પ્રોજેક્ટ નાનો ને કોડ ઘણો (ધંધો થોડો ને ધાંધલ ઘણી)
૧૧. લૅ-ઓફ પહેલા જોબ શોધવી (પાણી પહેલાં પાળ બાંધવી)
૧૨. જોબ લીધા પછી સેલેરી પૂછવી (પાણી પીધા પછી ઘર પૂછવું)
એમ તો કાર્તિક મિસ્ત્રિ સાહેબ વિષે લખવાની મારાં માં તાકાત નથિ કારણ કે જેટલુ લખિએ એટલુ ઓછુ પડે.એમના બ્લોગ પર થી જ આપને ખ્યાલ આવી જશે.. :)
Tuesday, July 7, 2009
આ તે કુદરત ની કેવી કરામત..?
સુગરી નો માળો (nest of weaver bird)I don't think,any human being can do this type of stuff using any technology.It's amazing..,Isn't It?
Tuesday, June 30, 2009
Why does a horrible drug like heroin have a ‘heroic’ name?
Heroin derives from the same Greek word,heroes,that gave us the English hero and heroine.Although heroin's manufacture and distribution have long ago been outlawed around the world,the morphine derivative was devloped as a legimate painkiller.
Heroin was originally a registered trademark taken by a German pharmaceutical company,so the brand name was consciously designed to evoke only positive associations.Not only was heroin effective as a painkiller,it also had the ‘bonus’ of giving patients a euphoric feeling,and as we know now,delusions of grandeur.Although these side effects can be deadly in an illicit drug,it was at first distinct selling point in marketinng heroin to physicians as a painkiller.
(SOURCE:Reader’s Digest June 2009)
I am thinking from quite a long time (from last 3 months) to update my blog,but that's my biggest problem,i spend more time in thinking rather than in implementation.... :)
Monday, March 2, 2009
Delhi6
Nice movie.Typical Rakesh omprakash mehra's indeed thought provoking.
very good cinemetography (specially that Newyork and Delhi remix one...).
Sonam kapoor at her best.now it prooves that if Abhishek found good directors like
Maniratnam om Rakesh he also can act supperb... :).music is just too good specially background
music...
very good cinemetography (specially that Newyork and Delhi remix one...).
Sonam kapoor at her best.now it prooves that if Abhishek found good directors like
Maniratnam om Rakesh he also can act supperb... :).music is just too good specially background
music...
Saturday, February 28, 2009
NATIONAL SCIENCE DAY..!!
Late Sir C V Raman
Hi..everyone..
Today(28 Feb.) is a 'NATIONAL SCIENCE DAY'.and i love science most..
National Science Day is celebrated all over the country on February 28 to mark the discovery of Raman Effect, which earned a Nobel prize for great Indian scientist Sir C V Raman in 1928.
Now the day is mostly going to finish but i haven't any single SMS or mail related to day.i m not saying that number of SMSs or mails decides how much interest one have into the subject or not but there are too many pepole who don't know about this kind of day.i want to write something more about this but coudn't manage due to the shortage of time.i have to sign off.So for more detail please visit above link
happy national science day...!!
Wednesday, February 4, 2009
LUCK BY CHANCE.......!!!!!
An average movie..
Good scréenplay but zoya akhter is quit intellectual than her brother. (who is quit intellegent).
Inshort treatment to the story is good but story is not unique and strong enough to get commercial success.
So if u r in light mood than its not a good choice 4 this weekend..
You share your views and reviews of this movie with me...
Good scréenplay but zoya akhter is quit intellectual than her brother. (who is quit intellegent).
Inshort treatment to the story is good but story is not unique and strong enough to get commercial success.
So if u r in light mood than its not a good choice 4 this weekend..
You share your views and reviews of this movie with me...
Monday, February 2, 2009
Chetan Bhagat's speech at Delhi and also at Surat...!!same same... :)
“Becoming One With the World”Speech given at the HT Leadership SummitDelhi, November 21, 2008© Chetan Bhagat
Good afternoon Ladies and Gentlemen. Thank you for the opportunity to speak at the leadership summit – the first of its kind for me.
I am no leader. At best, I am a dreamer with perseverance to make dreams come true. As I have made my own dreams come true already, I am tempted to think we can make my country’s dreams come true. And that is why I am here.
Before we become one with the world we have to become one with ourselves. If we get our own house in order we don’t have to make an effort to be one with the world. The world will want to be one with us. Everyone wants to be friends with happy, rich, thriving neighbors. Nobody wants a family festered with disputes.
A lot is wrong in my country. There are too many differences. The question is not who we blame for this. The question is how do we fix it? Because to do anything great, you have to become one first. Two generations ago, our forefathers came together to win us Independence. It isn’t like we didn’t have disputes then. Religion, caste, community have existed for centuries. But Gandhi brought them all together for a greater cause – to get the country free. Today, we have another greater cause. To get India its rightful place in the world. To see India the way the younger generation wants to see it. To make India a prosperous, developed country, where not only the spirit of patriotism, but also the standard of living is high. Where anyone with the talent, drive and hard work alone has the ability to make it. Where people don’t ask where you come from, but where you are going. We all know that India, as we have all dreamt of that India.There is a lot required to be done for this, and it doesn’t just start and end by blaming politicians. For in a democracy, we elect the politicians. If our thinking changes, our voting will change and the politicians will change. And since I have made a nation that didn’t read, read, do I believe people’s thinking can be changed.
To me there are 3 main areas where I think we need to change our thinking – leaders included. And I’m not just saying we need to do it because it is morally right/ ethically correct/ or because it sounds nice at a conference. We need to do it as it make sense from an incentives point of view. These three areas are changing the politics of differences to the politics of similarity, looking down on elitism and the role of English.
The first mindset change required is to change the politics of differences to the politics of similarity. I’ve been studying young people in India, not just in big cities but across India for the last five years.They are the bulk of the population – the bulk of our voter bank. Yet, what they are looking for is not what politicians are pitching. It is not too different from the old school Bollywood where they think item numbers, big budgets and tested formulas work while the biggest hits of the year could be Rock On and Jaane Tu. Yes, times have changed.Here is what the politicians are pitching – old fashioned patriotism, defending traditions, being the torchbearer of communities, caste and religion. Here is what the youth wants – better colleges, better jobs, better role models. Compared to the talent pool, the number of good college seats are very limited. Same for good jobs. These wants are the biggest similarity that we all share. We all want the same things – progress. I see a huge disconnect in the political strategies of existing politicians vs. what could work for the new voters. I think broad based infrastructure and economic development will satisfy the young generation’s needs. It isn’t an easy goal to attain – but it is the great cause that can unite us. Today a dynamic politician who takes this cause can achieve a far greater success than any regional politician. And the slot is waiting to be taken. Another aspect required to convert the politics of differences to the politics of similarities is a strong moderate voice. When someone tries to divide us, people from the same community as the divider have to stand up against him. If person A is saying Non-Marathis should be attacked, then some Marathis need to stand up and say person A is talking nonsense. If a Muslim commits terrorist attack, other Muslims should stand up and condemn it, as Hindus are going to condemn it anyway. This moderate voice is sorely missing but is critical in keeping the country together. And the youth want to keep it together, as we want to be remembered as the generation who took India forward, not the one that cut India into two dozen pieces.I hate telling people what to do, but the media does have a role in this. I agree that media is a business and TRPs matter above anything else. However, there are ethics in every business. Doctors make money off sick people, but it doesn’t mean they keep people sick and not heal them. If you find a moderate voice, highlight it as soon as a divisive voice appears. And don’t take sides, argue or debate it. Don’t validate the ridiculous. Focus on the greater cause.
The second mindset we need to change is that of elitism. From my early childhood days, to college, to professional and business life, and now in the publishing and entertainment circles, I have noticed a peculiar Indian habit of elitism. Maybe it is hard to achieve anything in India. But the moment any person becomes even moderately successful, educated, rich, famous, talented or even develops a fine taste, they consider themselves different from the rest. They begin to move in circles where the common people and their tastes are looked down upon. This means a large chunk of our most qualified, experienced, connected and influential people prefer to live air-conditioned lives in their bubble of like minded people. Naive people who elect stupid politicians – that is the bottomline for all Indian problems, and they want nothing to do with it. But tell me, if the thinking of the common people has to be changed, who is going to change it? What is the point of discussing solutions to Indian problems if there is no buy-in from the common man? Just because it feels good to be around like-minded, intelligent people? What is the use of this intelligence? If you switch on the TV, seventy percent of the time you will see Delhi, Mumbai and Bangalore. The reason is the media is centered in these cities. However, ninety percent of India is not this. Unless we represent these people properly, how will these people ever come with us? Again, I am not making these points as a moral appeal. I think understanding India and being inclusive makes massive business sense. And trust me, it doesn’t take any coolness or trendiness away from you if you do it right. Look at me, I am the mass-iest English author ever invented in India. My books sell on railway stations and next to atta in Big Bazaar. I have an Indian publisher who operates from the bylanes of Darya Ganj. And yet, on orkut the most common words associated with my name are coolness and awesomeness – tags given by my wonderful readers. I think it is cooler to know how people think in the streets of Indore and Raipur than who’s walking the ramp in South Mumbai. You may have planned your next vacation abroad, but have you visited a small town lately? Have you shown your kids what the real India is like? Don’t you think they will need to know that as they grow up and enter the workforce. Yes, I want people to look down on elitism and develop a culture of inclusiveness. If you are educated, educate others. If you have good taste, improve others taste rather than calling theirs bad.
The last aspect where we need to change our thinking is our attitude to English. We have to embrace English like never before. Not England, but English. This point may sound contradictory to my previous one, but I am not talking about confining English to the classes, but really taking it to the grassroot level. English and Hindi can co-exist. Hindi is the mother and English is the wife. It is possible to love them both. In small towns, districts and even villages – we need to spread English. India already has a headstart as so many Indians speak English and we don’t have to get expat teachers like China does. But we must not confuse patriotism with the skills one needs to compete in the real world. If you are making an effort to start a school where none existed, why not give the people what will help them most. I can teach a villager geometry and physics in Hindi, but frankly when he goes to look for a job he is going to find that education useless. English will get him a job. Yes, I know some may say what will happen to Hindi and our traditional cultures. I want to ask these people to pull their kids out of English medium schools and then talk. If you go to small towns, English teaching classes are the biggest draw. There is massive demand for something that will improve people’s lives. I have no special soft spot for this language, but the fact is it works in the world of today. And if more English helps spread prosperity evenly across the country, trust me we will preserve our culture a lot better than a nation that can barely feed its people.
We are all passionate about making India better, so we can discuss this forever. But today I wanted to leave you with just three thoughts – politics of similarities, less elitism and more English that we need to build consensus on. If you agree with me, please do whatever you can in your capacity to make the consensus happen. It could be just a discussion with all your friends, or spreading these thoughts in a broader manner, if you have the means and power to do so. For the fact that we are sitting in this wonderful venue means our country has been kind to us. Let’s see what we can give back to our nation.
Good afternoon Ladies and Gentlemen. Thank you for the opportunity to speak at the leadership summit – the first of its kind for me.
I am no leader. At best, I am a dreamer with perseverance to make dreams come true. As I have made my own dreams come true already, I am tempted to think we can make my country’s dreams come true. And that is why I am here.
Before we become one with the world we have to become one with ourselves. If we get our own house in order we don’t have to make an effort to be one with the world. The world will want to be one with us. Everyone wants to be friends with happy, rich, thriving neighbors. Nobody wants a family festered with disputes.
A lot is wrong in my country. There are too many differences. The question is not who we blame for this. The question is how do we fix it? Because to do anything great, you have to become one first. Two generations ago, our forefathers came together to win us Independence. It isn’t like we didn’t have disputes then. Religion, caste, community have existed for centuries. But Gandhi brought them all together for a greater cause – to get the country free. Today, we have another greater cause. To get India its rightful place in the world. To see India the way the younger generation wants to see it. To make India a prosperous, developed country, where not only the spirit of patriotism, but also the standard of living is high. Where anyone with the talent, drive and hard work alone has the ability to make it. Where people don’t ask where you come from, but where you are going. We all know that India, as we have all dreamt of that India.There is a lot required to be done for this, and it doesn’t just start and end by blaming politicians. For in a democracy, we elect the politicians. If our thinking changes, our voting will change and the politicians will change. And since I have made a nation that didn’t read, read, do I believe people’s thinking can be changed.
To me there are 3 main areas where I think we need to change our thinking – leaders included. And I’m not just saying we need to do it because it is morally right/ ethically correct/ or because it sounds nice at a conference. We need to do it as it make sense from an incentives point of view. These three areas are changing the politics of differences to the politics of similarity, looking down on elitism and the role of English.
The first mindset change required is to change the politics of differences to the politics of similarity. I’ve been studying young people in India, not just in big cities but across India for the last five years.They are the bulk of the population – the bulk of our voter bank. Yet, what they are looking for is not what politicians are pitching. It is not too different from the old school Bollywood where they think item numbers, big budgets and tested formulas work while the biggest hits of the year could be Rock On and Jaane Tu. Yes, times have changed.Here is what the politicians are pitching – old fashioned patriotism, defending traditions, being the torchbearer of communities, caste and religion. Here is what the youth wants – better colleges, better jobs, better role models. Compared to the talent pool, the number of good college seats are very limited. Same for good jobs. These wants are the biggest similarity that we all share. We all want the same things – progress. I see a huge disconnect in the political strategies of existing politicians vs. what could work for the new voters. I think broad based infrastructure and economic development will satisfy the young generation’s needs. It isn’t an easy goal to attain – but it is the great cause that can unite us. Today a dynamic politician who takes this cause can achieve a far greater success than any regional politician. And the slot is waiting to be taken. Another aspect required to convert the politics of differences to the politics of similarities is a strong moderate voice. When someone tries to divide us, people from the same community as the divider have to stand up against him. If person A is saying Non-Marathis should be attacked, then some Marathis need to stand up and say person A is talking nonsense. If a Muslim commits terrorist attack, other Muslims should stand up and condemn it, as Hindus are going to condemn it anyway. This moderate voice is sorely missing but is critical in keeping the country together. And the youth want to keep it together, as we want to be remembered as the generation who took India forward, not the one that cut India into two dozen pieces.I hate telling people what to do, but the media does have a role in this. I agree that media is a business and TRPs matter above anything else. However, there are ethics in every business. Doctors make money off sick people, but it doesn’t mean they keep people sick and not heal them. If you find a moderate voice, highlight it as soon as a divisive voice appears. And don’t take sides, argue or debate it. Don’t validate the ridiculous. Focus on the greater cause.
The second mindset we need to change is that of elitism. From my early childhood days, to college, to professional and business life, and now in the publishing and entertainment circles, I have noticed a peculiar Indian habit of elitism. Maybe it is hard to achieve anything in India. But the moment any person becomes even moderately successful, educated, rich, famous, talented or even develops a fine taste, they consider themselves different from the rest. They begin to move in circles where the common people and their tastes are looked down upon. This means a large chunk of our most qualified, experienced, connected and influential people prefer to live air-conditioned lives in their bubble of like minded people. Naive people who elect stupid politicians – that is the bottomline for all Indian problems, and they want nothing to do with it. But tell me, if the thinking of the common people has to be changed, who is going to change it? What is the point of discussing solutions to Indian problems if there is no buy-in from the common man? Just because it feels good to be around like-minded, intelligent people? What is the use of this intelligence? If you switch on the TV, seventy percent of the time you will see Delhi, Mumbai and Bangalore. The reason is the media is centered in these cities. However, ninety percent of India is not this. Unless we represent these people properly, how will these people ever come with us? Again, I am not making these points as a moral appeal. I think understanding India and being inclusive makes massive business sense. And trust me, it doesn’t take any coolness or trendiness away from you if you do it right. Look at me, I am the mass-iest English author ever invented in India. My books sell on railway stations and next to atta in Big Bazaar. I have an Indian publisher who operates from the bylanes of Darya Ganj. And yet, on orkut the most common words associated with my name are coolness and awesomeness – tags given by my wonderful readers. I think it is cooler to know how people think in the streets of Indore and Raipur than who’s walking the ramp in South Mumbai. You may have planned your next vacation abroad, but have you visited a small town lately? Have you shown your kids what the real India is like? Don’t you think they will need to know that as they grow up and enter the workforce. Yes, I want people to look down on elitism and develop a culture of inclusiveness. If you are educated, educate others. If you have good taste, improve others taste rather than calling theirs bad.
The last aspect where we need to change our thinking is our attitude to English. We have to embrace English like never before. Not England, but English. This point may sound contradictory to my previous one, but I am not talking about confining English to the classes, but really taking it to the grassroot level. English and Hindi can co-exist. Hindi is the mother and English is the wife. It is possible to love them both. In small towns, districts and even villages – we need to spread English. India already has a headstart as so many Indians speak English and we don’t have to get expat teachers like China does. But we must not confuse patriotism with the skills one needs to compete in the real world. If you are making an effort to start a school where none existed, why not give the people what will help them most. I can teach a villager geometry and physics in Hindi, but frankly when he goes to look for a job he is going to find that education useless. English will get him a job. Yes, I know some may say what will happen to Hindi and our traditional cultures. I want to ask these people to pull their kids out of English medium schools and then talk. If you go to small towns, English teaching classes are the biggest draw. There is massive demand for something that will improve people’s lives. I have no special soft spot for this language, but the fact is it works in the world of today. And if more English helps spread prosperity evenly across the country, trust me we will preserve our culture a lot better than a nation that can barely feed its people.
We are all passionate about making India better, so we can discuss this forever. But today I wanted to leave you with just three thoughts – politics of similarities, less elitism and more English that we need to build consensus on. If you agree with me, please do whatever you can in your capacity to make the consensus happen. It could be just a discussion with all your friends, or spreading these thoughts in a broader manner, if you have the means and power to do so. For the fact that we are sitting in this wonderful venue means our country has been kind to us. Let’s see what we can give back to our nation.
Hi..There r mainly 2 reasons behind starting my own blog
1)my sister always telling me to write something.(but i don't know about that something :) )
2) recently i attend the speech of my fav author Mr.Chetan Bhagat @ surat,who also talked about bloging.He also asked if anybody is writing thier blog then its good medium to know about pepoles views & reviews.(So ab unki baat ko koi kaise tal sakta hai!!).So thats why i m here becausé of that main 2 reasons.There many other resoans also there 4 starting blog like.May bè it Helps me to improve english & also improves typing speed :)
i m not good in direct interacting with pepole so this platform may helps me in it....Etc
Now generally in first blog pepole wrote about themself.But about myself the R&D is in process so when i found anything interesting about this process then i'll share it here.Ok thats all for first blog.Take care.God bless u all.
1)my sister always telling me to write something.(but i don't know about that something :) )
2) recently i attend the speech of my fav author Mr.Chetan Bhagat @ surat,who also talked about bloging.He also asked if anybody is writing thier blog then its good medium to know about pepoles views & reviews.(So ab unki baat ko koi kaise tal sakta hai!!).So thats why i m here becausé of that main 2 reasons.There many other resoans also there 4 starting blog like.May bè it Helps me to improve english & also improves typing speed :)
i m not good in direct interacting with pepole so this platform may helps me in it....Etc
Now generally in first blog pepole wrote about themself.But about myself the R&D is in process so when i found anything interesting about this process then i'll share it here.Ok thats all for first blog.Take care.God bless u all.
Subscribe to:
Posts (Atom)